Lydia van Oosten & Gerard de Ridder

Ingepakt; zaterdag 4 februari 2017 11.45 uur
Overhandigd aan bezorger (Mert Blommestijn); 4 februari 12.00 uur
Bezorgd (Lydia van Oosten & Gerard de Ridder); 4 februari 16.30 uur
Opgehaald; 12 april 14.30 uur

Toen ik Isabel Ferrand, collega en vriendin, vertelde over Close Encounters, kwam ze vrijwel direct met de tip om Lydia en Gerard bij Close Encounters te betrekken.
Bij verschillende openingen had ik kennis met vooral Lydia gemaakt, verder wist ik niet veel over hen.
Ik was dus nieuwsgierig naar achtergrond, ik wist dat ze zelf geen kunstenaar waren.
Ik kreeg vrijwel direct nadat het werk bezorgd was een enthousiaste mail;
“………Wat een mooi schilderijtje, je doet er ons een groot plezier mee, het is een eer dit mooie werkje tijdelijk aan de muur te hebben en daar van te kunnen genieten. We zullen het iedereen die bij ons op bezoek komt laten zien!……….”
Ook op facebook werd Close Encounters enthousiast door Lydia gedeeld. Nadat ik een afspraak met ze had gemaakt om het werkje op te komen halen, kreeg ik nog een mailtje;
“..Er maakt zich een grote onrust van mij meester nu we een afspraak hebben gemaakt waarop je het schilderijtje weer komt ophalen. Dat prachtige werkje, een mysterieuze schat, dat we zo maar twee maanden van jou in bruikleen kregen. Close Encounters getuigt van groot vertrouwen en dat vind ik mooi. Het kost dan ook moeite het vaarwel te zeggen…”
Hun kleine appartement hangt vol met kunst, onder andere het zeer toepasselijke; ‘Idealy this room would be 5 times bigger’ van Laure Prouvost. Ik verbaas me erover dat ik haar werk niet ken. Mijn werkje hangt op een wand met van boven naar beneden; een tekening van Joost Bakker, een kop van een valk van Robert Devriendt. Ik hang onder de thermostaat, fijn dat die rond is, en dan hangt er nog een kleine tekening van Margo van Berkum. Het valt me op dat we bijan allemaal generatiegenoten zijn, ook Lydia en Gerard zijn ongeveer even oud. We hebben het uitgebreid gehad over de verhalen achter hun kunstwerken, boven de bank hangt een vroeg werk van Mary Waters. Ooit werd ik op haar werk gewezen toen het bij Galerie Flatland hing, hier in Utrecht. Ook zij is net als ik in 1957 geboren en haar partner Bob Negrijn zat nog kort bij mij op de academie. We komen elkaar regelmatig tegen bij openingen.
Lydia is toen ze begin twintig was in de museumwereld gaan werken, lange tijd bij Sjarel Ex in het Centraal Museum Utrecht, daarna in Gouda, Leerdam en bij het EKWC bij Ranti Tjan. Momenteel is ze werkzaam als adviseur bij Galerie Sanaa in Utrecht.
Gerard is een zeer actief blogger over Cultuur en Politiek.